De toekomst, waar gaan we naar toe?
Geplaatst: 28 aug 2022, 22:39
De toekomst, waar gaat we naar toe?
Inleiding.
Oei, hoor ik u al zeggen, dit gaat een moeilijk bericht worden met namen als Albert Einstein en Georges Lemaître.
Dat wordt duiken in onbegrijpelijke formules, dus taaie wiskundige niet te volgen, kost.
Ik kan u geruststellen, ik blijf aan de oppervlakte, want ik kan slechts op bescheiden wijze opschrijven wat Einstein en Lemaître hebben ontwikkeld.
Toch vind ik het interessant om over de, tot nu toe, onopgeloste vraagstukken van de kosmos na te denken.
Weet u waarom?
Dan kun je onbevooroordeeld en onbelemmerd nadenken over wat de Heren Wetenschappers, tot nu toe, nog niet hebben kunnen ontrafelen.
Bovenstaande betekent overigens, dat ik uiteraard niet de minste illusie heb dat ik, van wat dan ook, iets zou kunnen toevoegen van wat er al allemaal bedacht is, nee natuurlijk niet, maar toch.
Het interesseert mij omdat alles om ons heen zo overweldigend en zo onbegrijpelijk is.
Wat Wetenschappers de vorige- en in deze eeuw, voor elkaar hebben gekregen is, op een enkeling na, alleen maar populair, enigszins, te volgen.
De bedoeling van dit bericht is, het voor de lezer, vooral onderhoudend en begrijpelijk te houden.
Eerst dan maar de beide heren aan u voorstellen.
Albert Einstein.
Wie was Albert Einstein, een kort overzicht.
Albert Einstein werd in Ulm (Zuid-Duitsland) geboren op 14 maart 1879.
Hij overleed, op 18 april 1955 in Priceton, (New Jersey) Amerika.
Hij was een Duits-Zwitsers-Amerikaans theoretisch, natuurkundige en wiskundige wetenschapper van Joodse afkomst.
Hij hield zich bezig met alle vakgebieden die met ‘de ruimte’ te maken hebben, en wordt beschouwd, op al deze vakgebieden, tot de absolute topwetenschap te behoren.
Hij had ook zijn eigen methode, om moeilijke vraagstukken aan te pakken, Zijn gereedschap was een potlood en papier en zijn eigen onvoorstelbaar voorstellingsvermogen.
Zijn familie verhuisde, al vóór 1930 in de roerige tijd van Duitsland, eerst naar Zwitserland en kregen daar de Zwitserse nationaliteit.
In 1930 verhuisde de hele familie van Zwitserland naar Amerika en kregen daar de Amerikaanse nationaliteit.
Hij wordt beschouwd als een genie en zette de hele natuurkunde op zijn kop. Zonder gebruik te maken van zijn theorieën zouden o.a. GPS niet hebben bestaan.
Wie was Georges Lemaître, een kort overzicht.
Georges Lemaître werd in België geboren in Charleroi op17 juli 1894.
Hij overleed op 20 juni 1966 in Leuven.
Hij was de zoon van een grootindustrieel.
Hij was een katholiek priester en was tevens wiskundige, natuurkundige, astronoom en kosmoloog.
Hij is de bedenker van de Oerknal.
Het ontstaan van het heelal bedacht door Georges Lemaître.
Het zal ongeveer 13,5 miljard jaar geleden zijn, dat er een *geluidloze felle lichtflitsuitbarsting, de ‘oerknal’, heeft plaatsgevonden die zijn weerga niet kent, waardoor het heelal is beginnen te ontstaan door uit te dijen, en nu nog steeds verder uitdijt, zoals beschreven is door Georges Lemaître.
Over het ontstaan van de Oerknal; daar had hij zijn eigen denkbeelden over, die later ook door een deel, van de wetenschappers zijn overgenomen.
Echter er zijn nogal wat wetenschappers die zich niet kunnen vinden in de uitleg van George Lemaître. Ik denk, dat bij gebrek aan beter, de oerknal daarom is aangehouden.
*Geluidloze felle lichtflitsuitbarsting.
Een knal maakt meestal veel lawaai, maar de oerknal niet! Het ontstaan van het heelal ging zelfs zonder geluid. Er was alleen een felle flits. Dat komt omdat er voor geluid lucht nodig is waar trillingen doorheen gaan.
De uitdijing van het heelal volgens Georges Lemaître.
Zijn basisgedachte is geweest, iets wat uitdijt moet voorheen kleiner zijn geweest.
De vraag is dan, wat is klein?
In zijn gedachte kwam Lemaître uit, dat bij inkrimping van het huidige heelal, tot één uiterst klein punt, vele malen kleiner dan speldenknop, waarbij alle materie uit het gehele heelal werd samengeperst tot een onvoorstelbare dichtheid waarin een onvoorstelbare hoge temperatuur zou hebben geheerst en waarbij door het samenpersen een onvoorstelbaar kleine superzware massa zou zijn ontstaan.
Eigen invulling,
Hij noemde deze ontstane superzware massa; het superatoom, (die dan zijn, hoogstwaarschijnlijk, maximale kritische punt zou hebben bereikt om daarna tot een geluidloze uitbarsting is gekomen.
Het gevolg is bekend, de Oerknal, die 13,5 miljard geleden heeft plaats gevonden, en waarvan de uitdijing van het heelal nu nog steeds plaatsvindt.
Zijn tegenstanders noemden de oerknal gekscherend de ‘Big Bang’.
Er zijn, door wetenschappers, diverse methoden ontwikkeld, waaruit inderdaad blijkt dat het heelal nog steeds verder uitdijt en ook, hoe lang het heelal al uitdijt.
Publicaties van Lemaître.
Lemaître publiceerde zijn bevindingen in de Franse taal in een niet zoveel gelezen, algemeen wetenschappelijk blad, waar ook o.a. niét wetenschappelijke onderwerpen werden beschreven.
Het gevolg is geweest, dat zijn publicaties min of meer onbekend zijn gebleven omdat zijn publicaties, in dit wetenschappelijk blad, door zijn vakgenoten waarschijnlijk niet werden vermoed en dus niet werden gelezen.
Wie wél zijn publicaties las, was Albert Einstein.
Einstein en Lemaitre kenden elkaar omdat ze in een, door Lemaître opgerichte commissie zaten, over de kwantummechanica, een gebied wat buiten de ‘normale’ natuurkunde valt.
Albert Einstein zocht Georges Lemaître op, om te discussiëren over elkaars bevindingen. Daarna hebben ze elkaar meerdere keren bezocht en raakten bevriend.
De massa-energierelatie Van Albert Einstein.
Al in 1905 publiceerde hij in een vooraanstaand wetenschappelijk blad, in de Engelse taal, zijn wereldberoemde formule:
E = m.c^2
Hij was echter niet de eerste die tot deze conclusie kwam.
Vier natuurkundigen kwamen, onafhankelijk van elkaar, via andere berekeningsmethoden, enkele jaren voor Einstein, in verschillende jaren tot eenzelfde resultaat.
Echter door de bekendheid van Albert Einstein kreeg zijn formule, ook mede door de eenvoud van de formule, de voorkeur.
Talloze keren hebben ‘tegenstanders’ van Einstein geprobeerd
zowel wiskundig als via experimenten, zijn formule weg te schuiven, echter in afgelopen 100 jaar, zonder resultaat.
De formule staat als een huis, zoals een pro-wetenschapper het formuleerde.
E = m.c^2
Wat betekenen de letters en cijfers in de formule van Einstein?
‘E’ staat voor vrij gekomen energie voortkomend uit:
‘m’ de brandstof, veelal verrijkt Uranium 235 of plutonium 239. Deze materie is geschikt om te splijten, en levert de nodige
energie.
c staat voor de *lichtsnelheid en is een natuurconstante.
De lichtsnelheid is 299.792,458 km per sec.(299,792
duizend km en 458 m per sec.).
afgerond naar 300.000 km per sec.
c^2 Om wat gemakkelijker te rekenen is de lichtsnelheid hier
c^2 = 300.000 x 300.000 km = 90.000.000.000 km= 90
miljard km
*De lichtsnelheid.
In deze berekening is de lichtsnelheid afgerond naar
300.000 km per sec.
(Als de omtrek van de aarde 40.000 km is dan gaat het licht
in 1 sec 7,5 keer rondom de aarde).
Dus in woorden:
De energie E en de straling die vrijkomt (is warmte die vrijkomt uitgedrukt in Joule) wordt gevormd door het verbruik van brandstof ‘m’ x c^2 (90.000.000.000 = 90 miljard).
Georges Lemaître publiceerde zijn gedachtegang over de oerknal in 1931, maar nu in een vooraanstaand wetenschappelijke uitgave in de Engelse taal.
Beide wetenschappers waren uiteraard geïnteresseerd of de formule van Einstein aansloot bij de gedachtegang van Lemaître en omgekeerd.
De formule E= m.c^2 van Einstein wordt de beroemdste formule ter wereld genoemd.
De speciale relativiteitsformule van Albert Einstein E= m.c^2.
De letters en cijfers in de relativiteitsformule van Einstein, nader bekeken.
E= m.c^2.
E staat in de formule voor: “Vrijgekomen Energie” ontstaan door de brandstof ‘m’ te vermenigvuldigen met de lichtsnelheid in het kwadraat.
Wel aardig bedacht, maar wat is energie eigenlijk?
Kun je energie zelf maken of laten verdwijnen?
Nee, dat is niet mogelijk. Je kunt echter energie wel zichtbaar maken in een andere hoedanigheid.
Voorbeeld, steenkool.
Steenkool heeft veel energie in zich.
Je kunt deze energie in steenkool zichtbaar maken door steenkool te verbranden.
De steenkool raakt op door verbranding, en daar komt warmte voor in de plaats.
Er zijn verschillende soorten van energie, zoals o.a. chemische, elektrische en nucleaire energie.
Kernachtig gezegd.
Je neemt een zware atoomkern van verrijkt uranium 235 (wordt later op ingegaan) en schiet hier een klein deeltje, d.m.v. een neutron, vanaf. Dit deeltje zorgt ervoor dat deze atoomkern splitst in kleinere kernen. Omdat deze kleinere kernen samen een massa hebben die kleiner is dan de massa van de grote atoomkern houden we dus een beetje massa over die vrijkomt in de vorm van energie.
Kerncentrale.
Bovenstaand gebeurt in een kerncentrale waarbij het altijd gaat om een kleine gecontroleerde massa (m) die in een kerncentrale constant beheersbaar blijft.
m staat voor massa.
massa en gewicht zijn verschillende begrippen.
Massa wordt omschreven als een hoeveelheid materie die in de massa aanwezig is.
Gewicht wordt bepaald door de aantrekkingskracht van de aarde, de zwaartekracht.
Net als bij energie kan massa niet worden aangemaakt of ongedaan worden gemaakt.
Massa wordt omschreven als een hoeveelheid gestolde materie die in de massa aanwezig is.
Wat is echter materie?
Materie vertegenwoordigt de energie die in rust aanwezig is.
Een heel kleine massa heeft toch heel veel energie in zich, blijkt uit de formule E=m.c2. Einstein is daarmee - indirect - de mede-uitvinder van zowel de kernenergie als de atoombom.
Atoombom.
In tegenstelling tot een kerncentrale is een atoombom zo ontwikkelt, dat er een grote massa ‘m’ aanwezig is die reacties teweeg brengt, die bewust niet beheersbaar zijn gemaakt.
De formule van Einstein heeft alles te maken met kernenergie
en de atoombom, die beiden dezelfde formule van Einstein volgen.
Was dat, wat Lemaître bedoelde met een superzware massa, veel kleiner dan een speldenknop?
Het zou kunnen want bij E= m.c^2 zal E heel veel energie (warmte en straling) vrijkomen als m wordt vermenigvuldigd met c^2= 90.000.000.000 (90 miljard).
Einstein schrijft, vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog, op 2 augustus 1939, een brief, op verzoek van enkele fysici, aan President Roosevelt, waarin hij wijst op de mogelijkheid van kernsplijting, voor het maken van een militair wapen.
Hij schrijft, dat Duitsland werkt aan de ontwikkeling van een atoombom en Einstein schrijft aan president Roosevelt de ontwikkeling van een atoombom in Amerika te versnellen om als eerste een atoombom te hebben.
Het duurt 2 maanden voor President Roosevelt de ernst van de brief van Albert Einstein inziet.
Bij de vorige vergadering, een maand vóór de gó, richt President Roosevelt zich enkel op de zojuist begonnen oorlog in Europa en doet over de brief van Einstein, die dan ter sprake komt, wat afhoudend.
Tijdens de tweede vergadering, een maand later, leest zijn adviseur, Alex Sachs de brief van Albert Einstein voor. Na het voorlezen van de brief door Alex Sachs, zegt Roosevelt tegen Sachs :”Dus Alex, wil jij ervoor zorgen dat de Naties ons niet wegblazen”? En verder zegt hij “dit vergt actie”.
Met deze uitspraak wordt de ontwikkeling van een atoombom in Amerika in gang gezet onder de naam ‘Het Manhattanproject’ Het wordt een race tegen de klok.
*Oppenheimer, wordt projectleider van de ontwikkeling van een atoombom, in het ‘Manhattanproject’ in Amerika.
De gevolgen zijn bekend, een atoombom op Heroshima en een tweede enkele dagen later op Nagisaki beëindigde de oorlog tussen Amerika en Japan.
*Robert Oppenheimer, geboren in New York op 22 april 1904, was een Amerikaanse natuurkundige. Hij verwierf bekendheid als wetenschappelijk directeur van ‘Het Manhattanproject’.
Hij overleed op 18 februari 1967 in princeton (New Jersey).
Hij was geschokt na het afwerpen van “zijn” atoombommen boven Japan op 6 en 9 augustus 1945.
Op 2 september 1945 capituleerde Japan en werd WO2 beëindigd.
Na de oorlog werd Robert Oppenheimer senior-adviseur van de nieuw opgerichte Atomic Energy Commission en zette zich in voor het internationale toezicht op het gebruik van kernenergie.
Hij was een wetenschapper die leefde in de tijd van Albert Einstein en waren niet alleen wetenschappelijke bekenden van elkaar.
Noot.
Wetenschappers zijn op zoek naar het begin- en het einde van het heelal.
In de astronomie is dit, tot nu toe, niet mogelijk gebleken.
Een vergelijk.
Ik neem een draad van 1m lang met een diameter van 4mm
Deze draad heeft een zichtbaar begin en een zichtbaar einde.
Ik buig deze draad zodanig dat begin en einde onzichtbaar met elkaar worden verbonden.
Het bijzondere is nu, dat de draad oneindig is geworden; het begin en het einde zijn niet meer terug te vinden.
Het heelal.
Het heelal heeft een oneindig begin en ook een oneindig einde voor zover we nu weten.
Het begin en einde, van wat dan ook, zijn voor ons mensen bekende begrippen, daar gaan we dagelijks mee om.
Dit in tegenstelling tot de begrippen oneindig begin en oneindig einde. Deze begrippen brengen ons in verwarring, Wij blijven zoeken naar een begin en een einde.
De oerknal.
George Lemaître heeft ook gezocht naar een begin en creëerde, in zijn gedachte de oerknal.
Hij zal dit ongetwijfeld met Albert Einstein hebben besproken want het waren niet alleen tijdgenoten maar ook bekenden van elkaar, ze ontmoetten elkaar ook regelmatig.
Albert Einstein kende de theorie van Georges Lemaître en wist waarschijnlijk ook niets beters en zo kreeg de oerknal voet aan de grond, denk ik.
Echter voor de aanname van George Lemaître is geen bewijs gevonden, dus blijft het bij een aanname.
De uitgangspunten zoals oneindig klein, oneindigheid heet en oneindig zwaar, zijn aangenomen veronderstellingen maar is dat ook zo?
Een groot aantal deskundigen is daar ook niet van overtuigd en gaat ervan uit dat de ruimte al bestond. Maar ook zij worstelen met het gegeven dat het begin niet aantoonbaar is en lopen tegen het begrip ‘oneindig begin’ aan, een begrip dat ons onbekend is evenals het begrip ‘oneindig einde’.
Wellicht zijn begin en einde in het heelal, door samensmelting, in elkaar overgegaan, en ontstaat in het heelal eveneens daardoor een onvindbaar oneindig begin en een onvindbaar oneindig einde.
Om te onthouden.
Relativiteitstheorie van Albert Einstein.
De tijd wordt vertraagd met het toenemen van de objectsnelheid.
Snelheid van alle straling is gelijk aan de lichtsnelheid.
Bij het bereiken van de lichtsnelheid staat de tijd stil.
Met andere woorden, Tijd is niet alleen relatief, ook terug in de tijd reizen is niet mogelijk.
George Wilbrink
augustus 2022
Inleiding.
Oei, hoor ik u al zeggen, dit gaat een moeilijk bericht worden met namen als Albert Einstein en Georges Lemaître.
Dat wordt duiken in onbegrijpelijke formules, dus taaie wiskundige niet te volgen, kost.
Ik kan u geruststellen, ik blijf aan de oppervlakte, want ik kan slechts op bescheiden wijze opschrijven wat Einstein en Lemaître hebben ontwikkeld.
Toch vind ik het interessant om over de, tot nu toe, onopgeloste vraagstukken van de kosmos na te denken.
Weet u waarom?
Dan kun je onbevooroordeeld en onbelemmerd nadenken over wat de Heren Wetenschappers, tot nu toe, nog niet hebben kunnen ontrafelen.
Bovenstaande betekent overigens, dat ik uiteraard niet de minste illusie heb dat ik, van wat dan ook, iets zou kunnen toevoegen van wat er al allemaal bedacht is, nee natuurlijk niet, maar toch.
Het interesseert mij omdat alles om ons heen zo overweldigend en zo onbegrijpelijk is.
Wat Wetenschappers de vorige- en in deze eeuw, voor elkaar hebben gekregen is, op een enkeling na, alleen maar populair, enigszins, te volgen.
De bedoeling van dit bericht is, het voor de lezer, vooral onderhoudend en begrijpelijk te houden.
Eerst dan maar de beide heren aan u voorstellen.
Albert Einstein.
Wie was Albert Einstein, een kort overzicht.
Albert Einstein werd in Ulm (Zuid-Duitsland) geboren op 14 maart 1879.
Hij overleed, op 18 april 1955 in Priceton, (New Jersey) Amerika.
Hij was een Duits-Zwitsers-Amerikaans theoretisch, natuurkundige en wiskundige wetenschapper van Joodse afkomst.
Hij hield zich bezig met alle vakgebieden die met ‘de ruimte’ te maken hebben, en wordt beschouwd, op al deze vakgebieden, tot de absolute topwetenschap te behoren.
Hij had ook zijn eigen methode, om moeilijke vraagstukken aan te pakken, Zijn gereedschap was een potlood en papier en zijn eigen onvoorstelbaar voorstellingsvermogen.
Zijn familie verhuisde, al vóór 1930 in de roerige tijd van Duitsland, eerst naar Zwitserland en kregen daar de Zwitserse nationaliteit.
In 1930 verhuisde de hele familie van Zwitserland naar Amerika en kregen daar de Amerikaanse nationaliteit.
Hij wordt beschouwd als een genie en zette de hele natuurkunde op zijn kop. Zonder gebruik te maken van zijn theorieën zouden o.a. GPS niet hebben bestaan.
Wie was Georges Lemaître, een kort overzicht.
Georges Lemaître werd in België geboren in Charleroi op17 juli 1894.
Hij overleed op 20 juni 1966 in Leuven.
Hij was de zoon van een grootindustrieel.
Hij was een katholiek priester en was tevens wiskundige, natuurkundige, astronoom en kosmoloog.
Hij is de bedenker van de Oerknal.
Het ontstaan van het heelal bedacht door Georges Lemaître.
Het zal ongeveer 13,5 miljard jaar geleden zijn, dat er een *geluidloze felle lichtflitsuitbarsting, de ‘oerknal’, heeft plaatsgevonden die zijn weerga niet kent, waardoor het heelal is beginnen te ontstaan door uit te dijen, en nu nog steeds verder uitdijt, zoals beschreven is door Georges Lemaître.
Over het ontstaan van de Oerknal; daar had hij zijn eigen denkbeelden over, die later ook door een deel, van de wetenschappers zijn overgenomen.
Echter er zijn nogal wat wetenschappers die zich niet kunnen vinden in de uitleg van George Lemaître. Ik denk, dat bij gebrek aan beter, de oerknal daarom is aangehouden.
*Geluidloze felle lichtflitsuitbarsting.
Een knal maakt meestal veel lawaai, maar de oerknal niet! Het ontstaan van het heelal ging zelfs zonder geluid. Er was alleen een felle flits. Dat komt omdat er voor geluid lucht nodig is waar trillingen doorheen gaan.
De uitdijing van het heelal volgens Georges Lemaître.
Zijn basisgedachte is geweest, iets wat uitdijt moet voorheen kleiner zijn geweest.
De vraag is dan, wat is klein?
In zijn gedachte kwam Lemaître uit, dat bij inkrimping van het huidige heelal, tot één uiterst klein punt, vele malen kleiner dan speldenknop, waarbij alle materie uit het gehele heelal werd samengeperst tot een onvoorstelbare dichtheid waarin een onvoorstelbare hoge temperatuur zou hebben geheerst en waarbij door het samenpersen een onvoorstelbaar kleine superzware massa zou zijn ontstaan.
Eigen invulling,
Hij noemde deze ontstane superzware massa; het superatoom, (die dan zijn, hoogstwaarschijnlijk, maximale kritische punt zou hebben bereikt om daarna tot een geluidloze uitbarsting is gekomen.
Het gevolg is bekend, de Oerknal, die 13,5 miljard geleden heeft plaats gevonden, en waarvan de uitdijing van het heelal nu nog steeds plaatsvindt.
Zijn tegenstanders noemden de oerknal gekscherend de ‘Big Bang’.
Er zijn, door wetenschappers, diverse methoden ontwikkeld, waaruit inderdaad blijkt dat het heelal nog steeds verder uitdijt en ook, hoe lang het heelal al uitdijt.
Publicaties van Lemaître.
Lemaître publiceerde zijn bevindingen in de Franse taal in een niet zoveel gelezen, algemeen wetenschappelijk blad, waar ook o.a. niét wetenschappelijke onderwerpen werden beschreven.
Het gevolg is geweest, dat zijn publicaties min of meer onbekend zijn gebleven omdat zijn publicaties, in dit wetenschappelijk blad, door zijn vakgenoten waarschijnlijk niet werden vermoed en dus niet werden gelezen.
Wie wél zijn publicaties las, was Albert Einstein.
Einstein en Lemaitre kenden elkaar omdat ze in een, door Lemaître opgerichte commissie zaten, over de kwantummechanica, een gebied wat buiten de ‘normale’ natuurkunde valt.
Albert Einstein zocht Georges Lemaître op, om te discussiëren over elkaars bevindingen. Daarna hebben ze elkaar meerdere keren bezocht en raakten bevriend.
De massa-energierelatie Van Albert Einstein.
Al in 1905 publiceerde hij in een vooraanstaand wetenschappelijk blad, in de Engelse taal, zijn wereldberoemde formule:
E = m.c^2
Hij was echter niet de eerste die tot deze conclusie kwam.
Vier natuurkundigen kwamen, onafhankelijk van elkaar, via andere berekeningsmethoden, enkele jaren voor Einstein, in verschillende jaren tot eenzelfde resultaat.
Echter door de bekendheid van Albert Einstein kreeg zijn formule, ook mede door de eenvoud van de formule, de voorkeur.
Talloze keren hebben ‘tegenstanders’ van Einstein geprobeerd
zowel wiskundig als via experimenten, zijn formule weg te schuiven, echter in afgelopen 100 jaar, zonder resultaat.
De formule staat als een huis, zoals een pro-wetenschapper het formuleerde.
E = m.c^2
Wat betekenen de letters en cijfers in de formule van Einstein?
‘E’ staat voor vrij gekomen energie voortkomend uit:
‘m’ de brandstof, veelal verrijkt Uranium 235 of plutonium 239. Deze materie is geschikt om te splijten, en levert de nodige
energie.
c staat voor de *lichtsnelheid en is een natuurconstante.
De lichtsnelheid is 299.792,458 km per sec.(299,792
duizend km en 458 m per sec.).
afgerond naar 300.000 km per sec.
c^2 Om wat gemakkelijker te rekenen is de lichtsnelheid hier
c^2 = 300.000 x 300.000 km = 90.000.000.000 km= 90
miljard km
*De lichtsnelheid.
In deze berekening is de lichtsnelheid afgerond naar
300.000 km per sec.
(Als de omtrek van de aarde 40.000 km is dan gaat het licht
in 1 sec 7,5 keer rondom de aarde).
Dus in woorden:
De energie E en de straling die vrijkomt (is warmte die vrijkomt uitgedrukt in Joule) wordt gevormd door het verbruik van brandstof ‘m’ x c^2 (90.000.000.000 = 90 miljard).
Georges Lemaître publiceerde zijn gedachtegang over de oerknal in 1931, maar nu in een vooraanstaand wetenschappelijke uitgave in de Engelse taal.
Beide wetenschappers waren uiteraard geïnteresseerd of de formule van Einstein aansloot bij de gedachtegang van Lemaître en omgekeerd.
De formule E= m.c^2 van Einstein wordt de beroemdste formule ter wereld genoemd.
De speciale relativiteitsformule van Albert Einstein E= m.c^2.
De letters en cijfers in de relativiteitsformule van Einstein, nader bekeken.
E= m.c^2.
E staat in de formule voor: “Vrijgekomen Energie” ontstaan door de brandstof ‘m’ te vermenigvuldigen met de lichtsnelheid in het kwadraat.
Wel aardig bedacht, maar wat is energie eigenlijk?
Kun je energie zelf maken of laten verdwijnen?
Nee, dat is niet mogelijk. Je kunt echter energie wel zichtbaar maken in een andere hoedanigheid.
Voorbeeld, steenkool.
Steenkool heeft veel energie in zich.
Je kunt deze energie in steenkool zichtbaar maken door steenkool te verbranden.
De steenkool raakt op door verbranding, en daar komt warmte voor in de plaats.
Er zijn verschillende soorten van energie, zoals o.a. chemische, elektrische en nucleaire energie.
Kernachtig gezegd.
Je neemt een zware atoomkern van verrijkt uranium 235 (wordt later op ingegaan) en schiet hier een klein deeltje, d.m.v. een neutron, vanaf. Dit deeltje zorgt ervoor dat deze atoomkern splitst in kleinere kernen. Omdat deze kleinere kernen samen een massa hebben die kleiner is dan de massa van de grote atoomkern houden we dus een beetje massa over die vrijkomt in de vorm van energie.
Kerncentrale.
Bovenstaand gebeurt in een kerncentrale waarbij het altijd gaat om een kleine gecontroleerde massa (m) die in een kerncentrale constant beheersbaar blijft.
m staat voor massa.
massa en gewicht zijn verschillende begrippen.
Massa wordt omschreven als een hoeveelheid materie die in de massa aanwezig is.
Gewicht wordt bepaald door de aantrekkingskracht van de aarde, de zwaartekracht.
Net als bij energie kan massa niet worden aangemaakt of ongedaan worden gemaakt.
Massa wordt omschreven als een hoeveelheid gestolde materie die in de massa aanwezig is.
Wat is echter materie?
Materie vertegenwoordigt de energie die in rust aanwezig is.
Een heel kleine massa heeft toch heel veel energie in zich, blijkt uit de formule E=m.c2. Einstein is daarmee - indirect - de mede-uitvinder van zowel de kernenergie als de atoombom.
Atoombom.
In tegenstelling tot een kerncentrale is een atoombom zo ontwikkelt, dat er een grote massa ‘m’ aanwezig is die reacties teweeg brengt, die bewust niet beheersbaar zijn gemaakt.
De formule van Einstein heeft alles te maken met kernenergie
en de atoombom, die beiden dezelfde formule van Einstein volgen.
Was dat, wat Lemaître bedoelde met een superzware massa, veel kleiner dan een speldenknop?
Het zou kunnen want bij E= m.c^2 zal E heel veel energie (warmte en straling) vrijkomen als m wordt vermenigvuldigd met c^2= 90.000.000.000 (90 miljard).
Einstein schrijft, vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog, op 2 augustus 1939, een brief, op verzoek van enkele fysici, aan President Roosevelt, waarin hij wijst op de mogelijkheid van kernsplijting, voor het maken van een militair wapen.
Hij schrijft, dat Duitsland werkt aan de ontwikkeling van een atoombom en Einstein schrijft aan president Roosevelt de ontwikkeling van een atoombom in Amerika te versnellen om als eerste een atoombom te hebben.
Het duurt 2 maanden voor President Roosevelt de ernst van de brief van Albert Einstein inziet.
Bij de vorige vergadering, een maand vóór de gó, richt President Roosevelt zich enkel op de zojuist begonnen oorlog in Europa en doet over de brief van Einstein, die dan ter sprake komt, wat afhoudend.
Tijdens de tweede vergadering, een maand later, leest zijn adviseur, Alex Sachs de brief van Albert Einstein voor. Na het voorlezen van de brief door Alex Sachs, zegt Roosevelt tegen Sachs :”Dus Alex, wil jij ervoor zorgen dat de Naties ons niet wegblazen”? En verder zegt hij “dit vergt actie”.
Met deze uitspraak wordt de ontwikkeling van een atoombom in Amerika in gang gezet onder de naam ‘Het Manhattanproject’ Het wordt een race tegen de klok.
*Oppenheimer, wordt projectleider van de ontwikkeling van een atoombom, in het ‘Manhattanproject’ in Amerika.
De gevolgen zijn bekend, een atoombom op Heroshima en een tweede enkele dagen later op Nagisaki beëindigde de oorlog tussen Amerika en Japan.
*Robert Oppenheimer, geboren in New York op 22 april 1904, was een Amerikaanse natuurkundige. Hij verwierf bekendheid als wetenschappelijk directeur van ‘Het Manhattanproject’.
Hij overleed op 18 februari 1967 in princeton (New Jersey).
Hij was geschokt na het afwerpen van “zijn” atoombommen boven Japan op 6 en 9 augustus 1945.
Op 2 september 1945 capituleerde Japan en werd WO2 beëindigd.
Na de oorlog werd Robert Oppenheimer senior-adviseur van de nieuw opgerichte Atomic Energy Commission en zette zich in voor het internationale toezicht op het gebruik van kernenergie.
Hij was een wetenschapper die leefde in de tijd van Albert Einstein en waren niet alleen wetenschappelijke bekenden van elkaar.
Noot.
Wetenschappers zijn op zoek naar het begin- en het einde van het heelal.
In de astronomie is dit, tot nu toe, niet mogelijk gebleken.
Een vergelijk.
Ik neem een draad van 1m lang met een diameter van 4mm
Deze draad heeft een zichtbaar begin en een zichtbaar einde.
Ik buig deze draad zodanig dat begin en einde onzichtbaar met elkaar worden verbonden.
Het bijzondere is nu, dat de draad oneindig is geworden; het begin en het einde zijn niet meer terug te vinden.
Het heelal.
Het heelal heeft een oneindig begin en ook een oneindig einde voor zover we nu weten.
Het begin en einde, van wat dan ook, zijn voor ons mensen bekende begrippen, daar gaan we dagelijks mee om.
Dit in tegenstelling tot de begrippen oneindig begin en oneindig einde. Deze begrippen brengen ons in verwarring, Wij blijven zoeken naar een begin en een einde.
De oerknal.
George Lemaître heeft ook gezocht naar een begin en creëerde, in zijn gedachte de oerknal.
Hij zal dit ongetwijfeld met Albert Einstein hebben besproken want het waren niet alleen tijdgenoten maar ook bekenden van elkaar, ze ontmoetten elkaar ook regelmatig.
Albert Einstein kende de theorie van Georges Lemaître en wist waarschijnlijk ook niets beters en zo kreeg de oerknal voet aan de grond, denk ik.
Echter voor de aanname van George Lemaître is geen bewijs gevonden, dus blijft het bij een aanname.
De uitgangspunten zoals oneindig klein, oneindigheid heet en oneindig zwaar, zijn aangenomen veronderstellingen maar is dat ook zo?
Een groot aantal deskundigen is daar ook niet van overtuigd en gaat ervan uit dat de ruimte al bestond. Maar ook zij worstelen met het gegeven dat het begin niet aantoonbaar is en lopen tegen het begrip ‘oneindig begin’ aan, een begrip dat ons onbekend is evenals het begrip ‘oneindig einde’.
Wellicht zijn begin en einde in het heelal, door samensmelting, in elkaar overgegaan, en ontstaat in het heelal eveneens daardoor een onvindbaar oneindig begin en een onvindbaar oneindig einde.
Om te onthouden.
Relativiteitstheorie van Albert Einstein.
De tijd wordt vertraagd met het toenemen van de objectsnelheid.
Snelheid van alle straling is gelijk aan de lichtsnelheid.
Bij het bereiken van de lichtsnelheid staat de tijd stil.
Met andere woorden, Tijd is niet alleen relatief, ook terug in de tijd reizen is niet mogelijk.
George Wilbrink
augustus 2022