Kafka
En de rest van de gevoelens dan?Tino schreef: Ik voel dus ik besta. Ik voel angst. Angst is gerelateerd aan ik en bestaat dus. Wie kan mij overtuigen dat mijn angst op het moment van voelen, waarnemen niet bestaat? Niemand lijkt mij. Een ander verhaal is of de angst in relatie met datgene dat de angst veroorzaakt in verhouding staat. m.a.w. is de angst terecht. Dit afgezien van het losmakende feit dat er angstige gevoelens zijn.
Of wil je beweren dat angst het enige gevoel is?
Angst waarvoor/waarvan/waarover dan?
Waarom, angst?
Omdat het adrenaline geeft?
Ben je zo'n soort junkie?
Of begrijp ik het verkeerd.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Ik haal deze post naar boven in reactie op het topic 'Bokita'.Een aap, die alleen de mogelijkheid ziet om te ontsnappen aan de dierentuin - na afgeschoten te zijn in Afrika - door zich voor te doen als een mens door die na te apen;
Een trapeze werker, die weigert naar beneden te komen uit de top van een circus-tent .. En vanwege z'n prestaties de tussentijdse verplaatsingen van het circus door zijn impresario overleeft;
Een hongerkunstenaar, die naar aanvankelijk succes ontdekt dat sensationele nummers meer publiek krijgen en verkommert zonder dat dat iets met honger te maken heeft ..
Een paar voorbeelden van verhalen van Kafka die Peter Sloterdijk opvoert in zijn boek: "Je moet je leven veranderen".
Frans(?) de Waal heeft een nieuw boek geschreven over de intelligentie bij dieren. In een artikel in de Volkskrant haalde hij dit verhaal van Kafka ook boven water (toevallig?).
Dus: Zoals de apen de mensen waarnemen vanuit de dierentuin:
Hand geven, spugen, roken enzovoort. Ze kijken terug zeg maar.
Het grappige is dat het na-apen de mensen overtuigd in dit verhaal. Die mensen zien hun eigen gedrag terug in de spiegel en zijn bereid om de aap te accepteren.
Herkenning zeg maar op het zelfde nivo als mensen onder elkaar.
Domheid of biologische empathie?
Dus: Zoals de apen de mensen waarnemen vanuit de dierentuin:
Hand geven, spugen, roken enzovoort. Ze kijken terug zeg maar.
Het grappige is dat het na-apen de mensen overtuigd in dit verhaal. Die mensen zien hun eigen gedrag terug in de spiegel en zijn bereid om de aap te accepteren.
Herkenning zeg maar op het zelfde nivo als mensen onder elkaar.
Domheid of biologische empathie?
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten