Film: Beyond the hills
Geplaatst: 27 nov 2018, 20:57
Film: Beyond the hills
Ik las wat reviews over deze Roemeense film, nadat ik haar gezien had en verwonderd was hoe ik de kijkervaring kon plaatsen.
De reviews geven helaas geen interpretaties, maar herhalen het verhaal.
Een jonge non in een orthodox klooster ontvangt een vriendin, die niet wil accepteren dat de jonge non niet met haar meegaat de buitenwereld in. Uiteindelijk schopt ze zoveel herrie dat de kloosterleden geen andere manier vinden om haar in toom te houden dan haar vast te ketenen en verzen voor te lezen. De vrouw komt hierbij te sterven. Het schijnt op ware gebeurtenissen in een Moldavisch klooster te zijn gebaseerd.
Maar wat vooral opvalt is hoe naïef de personages zijn en blijven onder de toch niet malse realiteit, en hoe sterk hun wil zich blijft verzetten tegen de realiteit. De wil van de jonge non om in het klooster te blijven, de wil van de vriendin om haar geliefde vriendin mee te krijgen.
De op zich basale legitimiteit van die willen, doe niet af aan hoe desastreus de uitwerking wel moet zijn als eraan vastgehouden wordt. En niemand die ook maar het minste vermoeden heeft hoe gedetermineerd de loop van gebeurtenissen is, als dit vasthouden consequent gebeurt.
Je zou de film kunnen zien als noodlot dat toeslaat, niet per se verbonden aan iemand, maar onvermijdelijk door de personages met hun eigen wil.
De film lijkt ook commentaar te geven op religie. De theologische diepte in de film is indrukwekkend. De personages belijden het wel, maar blijken er niet bij te kunnen. Daarin zou je een kritiek kunnen zien op religie. Of er is sprake van een vervormde weergave van werkelijk gelovigen. Het wordt niet duidelijk wat de regisseur wil. Een apologie voor de duiveluitdrijving, en een menselijk beeld van orthodoxen, of juist fundering voor aversie tegen het gedachtengoed van gelovigen.
Je zou de film ook nog kunnen lezen als aanklacht tegen de moderne complexiteit waarmee we allemaal te maken hebben. Een wereld van aan de ene kant eenvoudig kloosterleven en aan de andere kanten ziekenhuizen en harde economische werkelijkheid van seksindustrie en weeshuizen, politiebureaus en scholen.
Ik las wat reviews over deze Roemeense film, nadat ik haar gezien had en verwonderd was hoe ik de kijkervaring kon plaatsen.
De reviews geven helaas geen interpretaties, maar herhalen het verhaal.
Een jonge non in een orthodox klooster ontvangt een vriendin, die niet wil accepteren dat de jonge non niet met haar meegaat de buitenwereld in. Uiteindelijk schopt ze zoveel herrie dat de kloosterleden geen andere manier vinden om haar in toom te houden dan haar vast te ketenen en verzen voor te lezen. De vrouw komt hierbij te sterven. Het schijnt op ware gebeurtenissen in een Moldavisch klooster te zijn gebaseerd.
Maar wat vooral opvalt is hoe naïef de personages zijn en blijven onder de toch niet malse realiteit, en hoe sterk hun wil zich blijft verzetten tegen de realiteit. De wil van de jonge non om in het klooster te blijven, de wil van de vriendin om haar geliefde vriendin mee te krijgen.
De op zich basale legitimiteit van die willen, doe niet af aan hoe desastreus de uitwerking wel moet zijn als eraan vastgehouden wordt. En niemand die ook maar het minste vermoeden heeft hoe gedetermineerd de loop van gebeurtenissen is, als dit vasthouden consequent gebeurt.
Je zou de film kunnen zien als noodlot dat toeslaat, niet per se verbonden aan iemand, maar onvermijdelijk door de personages met hun eigen wil.
De film lijkt ook commentaar te geven op religie. De theologische diepte in de film is indrukwekkend. De personages belijden het wel, maar blijken er niet bij te kunnen. Daarin zou je een kritiek kunnen zien op religie. Of er is sprake van een vervormde weergave van werkelijk gelovigen. Het wordt niet duidelijk wat de regisseur wil. Een apologie voor de duiveluitdrijving, en een menselijk beeld van orthodoxen, of juist fundering voor aversie tegen het gedachtengoed van gelovigen.
Je zou de film ook nog kunnen lezen als aanklacht tegen de moderne complexiteit waarmee we allemaal te maken hebben. Een wereld van aan de ene kant eenvoudig kloosterleven en aan de andere kanten ziekenhuizen en harde economische werkelijkheid van seksindustrie en weeshuizen, politiebureaus en scholen.