Authenticiteit volgens Heidegger

[arkhétupos]

Is die van Heidegger of van jezelf?

[arkhétupos]

Of zeg jij: "Dat maakt toch niet uit?"
(Met een dominante vraagstelling.)

[arkhétupos]

qed

[arkhétupos]

wacht

[arkhétupos]

Is die van Heidegger of van jezelf?

Ik ken niks van Heidegger en dat weet je best.

qed

[arkhétupos]

Dus wat doen wij hier in deze draad?

[arkhétupos]

Authentiek zijn?

Zeker!

Maar volgens Heidegger?

Misschien dat iemand die dit ooit nog eens lezen zal een mening over hebben kan.

[arkhétupos]

Tjsa, wat ben ik dan?

[arkhétupos]

"Supernaricst": kan ook niet anders, tenzij ik verward ben met die ander: "De "Ubernarcist", maar die weet niet eens zijn eigen naam te spellen, dus daar heb ik geen last van.

[arkhétupos]

"Über?"

[arkhétupos]

Wij zijn supernarcistisch bezig, met de zegen van elke paus.

[arkhétupos]

(Die zijn eigen Naam weet te spellen.)

Durch

[arkhétupos]

Dessen Paus
EXNOF
Deren Paus

::

Zie je?

[arkhétupos]

Begrijp je ook?

[arkhétupos]

Des Gottes würdensvoll

(Dat is Niethsche)

Dem Götter würdig

(Dat is Goethe)

[arkhétupos]

God?

Marga Klompé

[arkhétupos]

(Binnen authenticiteit gesproken)

[arkhétupos]

Feministe pur sang, en van het eerste uur.

[arkhétupos]

iPad?

Schat, koop toch eens iets anders, voor je het weet ben je overgeleverd.

[arkhétupos]

(Aan een of andere "cultuur")

(Biologisch of niet)

[arkhétupos]

Je weet niet half hoe snel je mij nodig hebt als dat ding het niet meer doet.

[arkhétupos]

Maar dan gaat het je kosten, ik ben geen aanhanger van het jodendom.

[arkhétupos]

Ik houd er slechts van dingen te repareren, zelfs als ze inherent al stuk zijn.

Noem mij gek of god, mij maakt het niet uit.

[arkhétupos]

:bril:

[arkhétupos]

Ik luister op dit moment naar Bruch (zie "waar luister je naar")

Ik vind dat betaling in natura genoeg.

Maarree ... waar doel je op?

[arkhétupos]

Ja 'tuurlijk. Die mag je hebben, renteloos.

[arkhétupos]

Ik verwacht alleen maar net zo veel terug als ik geef, dat is eerlijke handel.

[arkhétupos]

Des Gottes würdensvoll

(Dat is Niethsche)

Dem Götter würdig

(Dat is Goethe)

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit Duits niet begrijp, maar ik heb het even opgezocht:

Waardig de God (dat is Nietzsche)

Waardig de Goden (dat is Goethe)

Ik begrijp de derde naamval enkelvoud voor het meervoudswoord Götter niet. Maar ik heb zo het vermoeden dat de twee uitspraken EXNOF zijn. Waardig voor God is waardig voor de Goden.

An dem Götter wurdig.
(Dus niet: An den Götter wurdig. Dat zou weer N. zijn.)

"De juiste betekenis mag er je zelf bij vinden": aldus de dichter.

N. heeft zelf God vermoord, dus dat is onwaardig.
(Zonder God is er ook geen eindafrekening/-oordeel en dus ook geen duivel. Maar om dat nu op een duivelse manier te gaan prediken ... dat stuit mij tegen de logische borst.)

Leef zoals het een God, mocht die nou bestaan of niet, waardig zou kunnen zijn.
Authentiek leven zou zoveel kunnen inhouden als jezelf als God te zien.

Helaas hebben vele aspirant narcisten nog de idee van een tirannieke/omnipotente/aloverheersende God voor ogen, en passen hun zelfbeeld daar naar aan.
Zo niet de supernarcist, die ziet in God immers zijn gelijke: een rechtvaardige behulpzame exnof vooral onzelfbaatzuchtige verschijning.

Snap je?

[arkhétupos]

Mooi zo!

[arkhétupos]

Heidegger zou trots kunnen zijn op dergelijke vormen/uitingen van authenticiteit.

[anthony68]

Zo goed en kwaad als het gaat deel ik hier in eigen woorden mijn vangst van vanavond bij het Filosofisch Café Ede.

Heidegger behandelt in zijn belangrijkste werk 'Sein und Zeit' van 1927 de vraag hoe men authentiek wordt. Alle mensen worden geboren en groeien op in een tijdsgeest waar bijna niet aan te ontsnappen valt. Alles wat wij doen staat in het teken van - en wordt bepaald door wat andere mensen doen. Het is onder deze omstandigheden niet vanzelfsprekend dat je een authentiek persoon bent, je eigen gedachtes, waardes en persoonlijkheid hebt. Want eigenlijk kopiëren wij elkaar, keer op keer en er is bijna niet aan te ontsnappen. Dit kopiëren is makkelijk en eigenlijk ook noodzakelijk in het leven. Heidegger noemt dit: 'leven in oneigenlijkheid'.

In dit leven is er echter in ieder geval één ding waar andere mensen niet bij betrokken zijn. Een ding wat strikt persoonlijk is en niemand anders je van kan vertellen hoe het moet, of wat het is, namelijk je eigen sterven (je enige "eigenste daad"). Een normale reactie die mensen hebben op de dood is om het te negeren en te verdringen. Voor de meeste mensen is de eigen sterfelijkheid niet een kernthema in het leven. Bovendien is het een abstract iets en moeilijk om op jezelf toe te passen. Het zijn andere mensen die sterven, het duurt nog heel lang voordat het voor mij zo ver is. Zoals de spreker het uitlegde: de loterij valt wel, maar ik ben steeds niet de 'winnaar'.

Juist het strikt persoonlijke van het sterven is volgens Heidegger de bron van persoonlijke vrijheid die men in staat stelt authentiek te zijn. Het lot valt deze keer wellicht niet op jou, maar onvermijdelijk komt voor iedereen de dag dat de zon niet meer ondergaat. Dit beangstigende vooruitzicht is niet iets om weg te drukken maar juist iets om zorgvuldig bij stil te staan. Dit is de diepste reflectie die je als mens kan beoefenen en het maakt alles wat je uniek maakt in je los, in de woorden van de spreker: "Het werpt je radicaal terug op jezelf". Heidegger stelt voor om de dood 'existentieel te doorleven'. Het resultaat hiervan is is een puur vastberadenheid (entschlossenheit). Alleen in deze vastberadenheid kan men authentiek zijn.

Zie ook: https://humanistisch-mediteren.nl/aards ... heidegger/

De link werkt niet

[Verwijderde gebruiker]

Dit zijn dan ook oude berichten, dan kan dat gebeuren...

[Bärbel]

Zo goed en kwaad als het gaat deel ik hier in eigen woorden mijn vangst van vanavond bij het Filosofisch Café Ede.

Heidegger behandelt in zijn belangrijkste werk 'Sein und Zeit' van 1927 de vraag hoe men authentiek wordt. Alle mensen worden geboren en groeien op in een tijdsgeest waar bijna niet aan te ontsnappen valt. Alles wat wij doen staat in het teken van - en wordt bepaald door wat andere mensen doen. Het is onder deze omstandigheden niet vanzelfsprekend dat je een authentiek persoon bent, je eigen gedachtes, waardes en persoonlijkheid hebt. Want eigenlijk kopiëren wij elkaar, keer op keer en er is bijna niet aan te ontsnappen. Dit kopiëren is makkelijk en eigenlijk ook noodzakelijk in het leven. Heidegger noemt dit: 'leven in oneigenlijkheid'.

In dit leven is er echter in ieder geval één ding waar andere mensen niet bij betrokken zijn. Een ding wat strikt persoonlijk is en niemand anders je van kan vertellen hoe het moet, of wat het is, namelijk je eigen sterven (je enige "eigenste daad"). Een normale reactie die mensen hebben op de dood is om het te negeren en te verdringen. Voor de meeste mensen is de eigen sterfelijkheid niet een kernthema in het leven. Bovendien is het een abstract iets en moeilijk om op jezelf toe te passen. Het zijn andere mensen die sterven, het duurt nog heel lang voordat het voor mij zo ver is. Zoals de spreker het uitlegde: de loterij valt wel, maar ik ben steeds niet de 'winnaar'.

Juist het strikt persoonlijke van het sterven is volgens Heidegger de bron van persoonlijke vrijheid die men in staat stelt authentiek te zijn. Het lot valt deze keer wellicht niet op jou, maar onvermijdelijk komt voor iedereen de dag dat de zon niet meer ondergaat. Dit beangstigende vooruitzicht is niet iets om weg te drukken maar juist iets om zorgvuldig bij stil te staan. Dit is de diepste reflectie die je als mens kan beoefenen en het maakt alles wat je uniek maakt in je los, in de woorden van de spreker: "Het werpt je radicaal terug op jezelf". Heidegger stelt voor om de dood 'existentieel te doorleven'. Het resultaat hiervan is is een puur vastberadenheid (entschlossenheit). Alleen in deze vastberadenheid kan men authentiek zijn.

Zie ook: https://humanistisch-mediteren.nl/aards ... heidegger/

De link werkt niet

Jammer dat de link niet werkt, maar wat een mooi en waar stuk heb je geschreven.

[arkhétupos]

De link werkt niet

Geen nood, er is backup: https://web.archive.org/web/*/https://h ... eidegger//*

Jammer dan, voorgoed verdwenen. Net als met die brand in Babylon toen.
Nooit zal meer duidelijk worden of het ooit bestaan heeft.

[arkhétupos]

Eigenlijk is dit een schitterend voorbeeld van authenticiteit: de 1 herinnert het zich, terwijl een ander nog moet ontdekken waar nr 1 het over heeft.

De overlapping van "authentiek" als begrip in beide systemen zou als waarheid getypeerd kunnen zijn.

[arkhétupos]

Tijdsafhankelijke waarheid, dat dan weer wel.
Relatief gezien.