Geeft niks, in ieder geval reageer je.
(Dat is ook -een vorm van- romantiek)
Maar heb je goed naar Toon Hermans geluisterd? De inleiding van het laatste linkje dat ik stuurde: "Het is echt, het is waar. En alles wat waar is, werkt op het toneel."
Daarom komen bij mij de tranen als ik naar Wende kijk en luister: Het is echt, het is waar. Zij zingt hoe ze voelt, ongefingeerd. De inhoud van het gezongene is eigenlijk ondergeschikt aan de muziek.
Dat vind ik romantisch.
Natuurlijk zijn er veel meer voorbeelden van artiesten te geven die dat ook doen, maar ik heb nu eenmaal een bepaalde band of "klik" met Björk, Wende, en "Noordelijke" muziek in het algemeen (Värttina, Hedningarna, Eivør.)
Als ik een uitvoering van Brel zie, gebeurt die romantiek bij mij niet.
Maar bedrieg ik mezelf? Nee, het is een vorm van heerlijke fantasie. En het toont mij blijkbaar waar mijn interesses liggen: Mooie dames van noordelijke afkomst die nog mooi kunnen zingen ook. (Hoewel we bij Björk van mening zouden kunnen verschillen
)
Ik denk ook dat een van de voorwaarden van romantiek is, dat het verhaal altijd slecht afloopt, of slecht begon. (Of beiden, zie Romeo en Julia.)
Ze illustreren mijn punt dat je je inbeeldt in een situatie te verkeren die onrechtvaardig is (voor jou!), maar dat de liefde alles wel goed zal maken.
Het is die inbeelding die me niet bevalt.
Ik denk dat je je beter niet kan inbeelden dat romantiek, of romantische idealen, onrechtvaardig zouden zijn. Hooguit zijn ze onbereikbaar. (In dit leven)
Wat ook weer romantisch is. Maar met liefde alleen heeft het weinig te maken, denk ik, hoewel ze wel onderdeel van de romantiek uitmaakt.
Maar ja, je kunt niet haten zonder lief te hebben, 'du
elistisch' gezien.
Tussen haat en liefde zit gedogen, of accepteren of toestaan, toelaten.
En daar schuilt volgens mij de ware romantiek.
De grootste stoïcijn, kan een waar romanticus zijn. Zelfs zonder het expres te doen, of het te weten.
Waar schuilt de liefde van de romantische stoïcijn?
Ik denk niet dat hij enkel liefde gebruikt, om zijn wereldbeeld "goed" te maken.
Heb ik het nu wat beter uitgelegd, of hul ik me nog steeds in mist?
(Dat laatste zou wel weer eens romantisch kunnen zijn.)
:greins: