identiteit uit eigenschappen

[Verwijderde gebruiker]

We nemen twee dingen A en B:

er geldt nu A is groter dan B

je kunt nu gaan concluderen A heeft de eigenschap "groterheid"


We nemen drie dingen x,y, en z

er geldt nu y ligt tussen x en z


je kunt nu gaan concluderen y heeft de eigenschap "tussenliggend"


Identiteit uit eigenschappen lijkt hierbij geen goed idee


we nemen een vierkant V


we zeggen dat het vierkant V de eigenschap heeft van "vier gelijke hoeken" en dat het hieraan zijn identiteit ontleent samen met "gelijke zijden"

waarom zou het hier dan wel weer goed zijn?

[Verwijderde gebruiker]

Geen idee. Ik doe een poging.

Omdat V het beeld van volledigheid oproept.

Hoe bedoel je dat precies?

V is onafhankelijk beschreven?

Wel wat onafhankelijker maar er zijn nog wel conceptuele eigenschappen, zoals wat een rechte hoek is, en wat gelijkheid is van zijden.

[memeticae]

In een vierkant V met hoekpunten A, B, C en D, waarbij AC en BD tegenover elkaar liggen gelden de volgende eigenschappen:

AB = l
BC = l
CD = l
DA = l

(Dat maakt het een vierkant, en de rechte hoek volgt uit de eigenschappen.)

AC=wortel2 * l
BD=wortel2 * l

Zijn de "eigenschappen" AC, BD daarom meer waard dan AB, BC ... (en de rest)?
Of geven al die eigenschappen samen juist een vierkant weer?

[Verwijderde gebruiker]

het hoeft nog steeds geen plat vlak te zijn...

[memeticae]

wortel2 verwacht van wel.

(Maar ja, die is dan ook irrationeel.)

[Verwijderde gebruiker]

ik zit nog steeds te denken dat ab en cd loodrecht kunnen zijn in de ruimte en bc n ca dan schuin door de ruimte, terwijl ac en bd dan toch sqrt2 kunnen zijn.

squareroot ach...

het wordt een soort tetraeder dan...

[memeticae]

Als je je vierkant zo wilt vervormen, worden de ribben korter.
En moet je de term: projectie, gaan gebruiken, om l gelijk te houden.
(l-tetra=dl-vierkant/d. Nou ja ... Zoiets.)
(Dat kan overigens beide kanten op: een tetraëder min 1 dimensie kan een vierkant worden, en vice versa + een -eventueel kosmologische- constante.)

::

Topologisch gezien heb je volkomen gelijk.
Maar ook geldt: topologisch gezien, valt een donut niet van een theepot te onderscheiden.

Ken het begrip cq verschijnsel: "Morfen"?

Dat wordt binnen de topologie veel gebruikt.


https://youtu.be/T37C-14qqZ8

https://youtu.be/dnMngKdtQUc (hilarisch!)

::

Probeer het nu eens in je hoofd, met voor je geest de kop van een mens en het volgende plaatje:






(Arme Rosie)

"Morph away! Go your gang and don't be bang!"

Frappant!
Niet?

Zo'n identiteit uit eigenschappen?
Zuiver topologisch gezien! Dat spreekt natuurlijk voor zich.

(Ik wil niemand voor het hoofd stoten, en ook niemand te kort doen, topologisch morfologisch gezien.)

[memeticae]

Eigenlijk zou je alleen daarom geen varkens moeten eten: vanwege de morf-factor.

Bij koeien moet je al beter je best doen om er een mensenkop van te kunnen maken:



Ach ... Eigenlijk moet je die ook niet eten.
(Maar waarom zijn ze dan zo lekker?)

Douglas Adams kent het antwoord:
https://youtu.be/bAF35dekiAY?t=73

Hoe je ook morft: Ameglian==Alien, dat mag je dus rustig opeten zonder gewetensbezwaren.
(Daarom gaat het morfen ook zo slecht.)

Toch?
https://www.reddit.com/r/AskScienceFict ... _ameglian/

[memeticae]

Maar goed ... ik zit hier ook enkel maar te projecteren.

En dat is eigenlijk helemaal niet mijn bedoeling.
Platonisch gezien tracht ik: zowel de lamp, als de figuren, als de rotswand te laten zien.
En we weten allemaal dat dat schier onmogelijk is:
- Als je in het licht kijkt, en er zijn geen figuren, word je blind.
- Als naar de wand kijkt, en je ziet geen schaduwen, ben je blind.
- Als je naar de figuren kijkt, kijk je over de drempel, buiten het vat.

Leg dat laatste maar eens aan blinden uit.
Grensverleggend: zintuigen beschrijven die er (nog) niet (meer) zijn.

Vierkante tetraëders bijvoorbeeld: zonder te projecteren.
Gödel zei al, min of meer: "Binnen axiomata valt altijd een bewering te beweren die niet toepasbaar is. En toch axiomatisch correct lijkt/schijnt/blijkt."

[Cartesos]

We nemen twee dingen A en B:

er geldt nu A is groter dan B

je kunt nu gaan concluderen A heeft de eigenschap "groterheid"


We nemen drie dingen x,y, en z

er geldt nu y ligt tussen x en z


je kunt nu gaan concluderen y heeft de eigenschap "tussenliggend"

(Ik kom pas 'n mand later in deze discussie omdat ik pas net lid geworden ben van dit forum.)

Ik vind je conclusies niet erg voordehandliggend. In het eerste geval zou de conclusie mijns inziens moeten zijn dat zowel A en B de eigenschap 'grootte' hebben, en in het tweede geval x, y en z alledrie 'locatie'.

[Verwijderde gebruiker]

We nemen twee dingen A en B:

er geldt nu A is groter dan B

je kunt nu gaan concluderen A heeft de eigenschap "groterheid"


We nemen drie dingen x,y, en z

er geldt nu y ligt tussen x en z


je kunt nu gaan concluderen y heeft de eigenschap "tussenliggend"

(Ik kom pas 'n mand later in deze discussie omdat ik pas net lid geworden ben van dit forum.)

Ik vind je conclusies niet erg voordehandliggend. In het eerste geval zou de conclusie mijns inziens moeten zijn dat zowel A en B de eigenschap 'grootte' hebben, en in het tweede geval x, y en z alledrie 'locatie'.

grootte en plaats wil je dan juist vergelijken toch? Want anders heb je iets van eigenschappen die apart bestaan, en dat zegt zo weinig. A heeft de eigenschap "plum". Het zegt pas wat als B plummiger is.

[Verwijderde gebruiker]

het gaat me om relationele identiteit

[Cartesos]

Ik vind je conclusies niet erg voordehandliggend. In het eerste geval zou de conclusie mijns inziens moeten zijn dat zowel A en B de eigenschap 'grootte' hebben, en in het tweede geval x, y en z alledrie 'locatie'.

grootte en plaats wil je dan juist vergelijken toch? Want anders heb je iets van eigenschappen die apart bestaan, en dat zegt zo weinig. A heeft de eigenschap "plum". Het zegt pas wat als B plummiger is.

Ah ik geloof dat ik begrijp welke kant je op wil.
.
Ik denk dat er maar weinig zaken 'op zich' bestaan. Het voorbeeld van het vierkant is een vals voorbeeld, denk ik, omdat 'vierkant' een gedefinieerd begrip is, en de definitie op zich al meerdere elementen samenbrengt, weliswaar niet in een 'meer/minder dan' of 'groter/kleiner dan', maar wel uitgaande van elementen (hoeken, lijnen) in een vereiste verhouding. Er is een begrip bedacht om deze elemenrren en hun sssmenhang in één woord re omschrijven, maar die samenhang is mijns inziens niet objectief fundamenteler dan die tussen jouw A en B, of x, y en z.

[Verwijderde gebruiker]

we vergeten misschien dat het vierkant een soort relationeel ideaal model is, en dat er dus wel een mogelijkheid moet zijn om een dergelijk model in realiteit te hebben. Als een "eigenschap" zoals "grootte" of "plaats" gedacht wordt, is dat eigenlijk al vanuit het ideaal van hebben van eigenschappen. "Grootte" en "plaats" zijn zelf idealiseringen. Waarbij je kunt gaan denken dat er echt zoiets is als "grootte" of "plaats" als apart. Wat een object (zelf idealisering) "heeft" is zoiets als verschil met wat anders. Niets staat daarmee "op zichzelf".

dat was dus het geidealiseerde punt :-)

[memeticae]

Hallo Leon en Cartesos!

Vermaken jullie je* een beetje?

Mooi zo!

(Heeft vakantie toch nog zin!)

Leert je weer rationaliseren en van de fobies af te komen: "Deze mensen ken ik niet! Dus verschuil ik mij ervoor, maar doe het niet."
(Anders leer je ook nooit niemand kennen, behalve jezelf en God misschien.)


::

Wie is: "je*" eigenlijk?

Diegene die zich aangesproken voelt?
Of juist die, die zich lastiggevallen voelt?

Maar goed dat er nog steeds Jehova's getuigen zijn: anders wist men niet meer wat "lastigvallen" kon betekenen. Of wat een paradox precies inhield.

Zij zijn geen stalkers, tenminste.
(Als dat zo was: was ik er allang 1 geweest. Maar mijn logica/paranoia staat me iets anders toe.)

Als je 1 keer hebt gezegd: "Ga Weg!", zijn zij ook weg.
(Althans, in mijn ervaring. Die wil ik wel delen.)

Dat kun je van anderen -die anderen die een andere overtuiging aanhangen- niet zeggen.

::

Iemand die Jehova's getuige is, vertoont alle kenmerken van de eigenschappen.
Iemand die alle eigenschappen vertoont, mag men niet als zodanig kenmerken.

(Tenzij de identiteit zich conformeert met alle eigenschappen.)

::

De allergrootste grap echter, is dat ze niet meer aan de deur verschijnen nu ik juist wel eens een goed gesprek met ze wens.

Kom maar binnen: "Borrelnootjes, bier wijn en spiritualiën geef ik U ter beschikking."

Ik denk dan, terwijl zij doorlopen, een gedachtenwolk boven hun hoofd:
"Hier woont de verloren zoon"

Maar hoe ik ook zocht: ik vond geen tekens op mijn deur en/of drempel.
(Bargoense tekens. Die van het: "aparte Gilde".

::

De Mevrouw vroeg aan mij, terwijl ik op mijn fiets stapte: "Mijnheer, denkt U dat de Bijbel nog zin heeft in de huidige tijden?"

Ik schaam mij eigenlijk nu kapot ...
Dat ik mijn afspraak om geld te verdienen voor liet gaan.

In plaats van dat mens eens goed uit te foeteren:

1) "Bijbel?": Hoe kom je daaraan?
2) Waarom denk je dat mensen er van af willen?
3) Traumagevend of traumawillend?

"Wat is het voor U? Mijn vrouw?"

::

(Heb je al gelijk weer een raakvlak met vrijwillige slavernij. Dat komt echter niet in de boeken voor.)

[Verwijderde gebruiker]

vogel weer gevlogen...

[memeticae]

HM

[memeticae]

Dat geeft te denken over de zwerm ...

"Zelf ook maar verlaten? Of toch blijven lezen? Misschien soms een punt plaatsend, waar ik persoonlijk niet uitkom."

::

Mij best!

Kommaarop met je gedachten.

::

PS en NB

Je moet er wel tegenkunnen.

Lafaards mogen plaatsen, natuurlijk!